Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO

Na dzień XIX maja
ŻYWOT Ś. DZIEWICY POTENCYANY ALBO PUDENCYANY pisany od Adona Trewerskiego, Bedy i Usuarda, i w BrewIarzu rzymskim położony. Żyła około roku Pańskiego 750.

Pudens, wielkiej zacności Rzymianin, mając wiarę Chrystusową od Apostołów ŚŚ. wziętą, w niej od młodości
dwie córki swoje wychował, Pudencyanę i Praxsedę. Nauczył je, jako dziatek cnót swoich chrześciańskich, światem tym
obłudnym gardzić i do chowania wiecznej czystości powodem im był. Po śmierci ojca swego, Pudencyana z siostrą swoją,
z miłości wielkiej ku Panu Jezusowi, czysty żywot panieński prowadząc, a samemu się Oblubieńcowi niebieskiemu podobać
chcąc, majętność swoję na ubogie rozpraszając, sama w postach i modlitwach mądry a pełen dobrych uczynków żywot wiodła. Za jej staraniem, czeladzi jej dziewięćdziesiąt i sześć do wiary świętej nawróciło się i od papieża Piusa ochrzczeni są. Na on czas, iż cesarz Antoninus Pius, uczynił był pospolity wyrok, aby chrześcijanie jawnie ofiar swoich sprawować nie mogli, Potencjyanna w domu swym dała miejsce papieżowi, iż tam z innymi chrześcianami służbę Bożą odprawował; którym Potencyanna z majętności swej dobrze czyniąc i potrzeby wszystkich opatrując, sama swych zapominała i wiele Męczenników ręką swoją, z niebezpieczeństwem życia swego od pogaństwa, pogrzebłszy, i wszystką majętność swoją na ubogich rozproszywszy, po wieczną zapłatę do Chrystusa poszła, któremu z Ojcem i z Duchem Świętym nieustająca chwała na wieki wieków, Amen.