|
Kto może być majstrem w swoim zawodzie? Wedle nowego prawa rzemieślniczego przysługuje od 1 października 1901 r. tytuł majstra tylko temu, kto jest samodzielnym i w swym zawodzie dzieży uprawnienie do utrzymywania uczni, a więc ten, który ma lat 24, i który albo 3 lata praktycznie się uczył i zdał egzamin na czeladnika, albo przez 5 lat samodzielnie w swoim zawodzie pracował, albo też przez 5 lat jako werkmistrz był zatrudniony. W czasie przejściowym wystarcza - aby uzyskać prawo do trzymania uczni - dostawienie wykazu, że się odbyło dwuletni okres przepisanej i ukończonej nauki na szkole w miejsce trzyletniej nauki u majstra. Kto więc tym przepisom zadość uczynił, może nosić tytuł majstra. Tytuł ten jednak nie przysługuje zatrudnionym w fabryce przewodnikom albo pomocnikom, którym są przekazane pewne oddziały do dozorowania w połączeniu z ich rzemiosłem, a więc w fabryce mebli zatrudnionemu przewodnikowi (Werkführerowi) nie przysługuje tytuł majstra stolarskiego, przewodnikowi w fabryce ślusarskiej tytuł majstra ślusarskiego. Nie wolno także nieuprawnionemu np. stolarzowi nosić tytułu majstra i pisać na swym szyldzie:
"Stolarnia majstra N. N." -
Kto nieprawnie używa tytułu majstra podpada karze aż do 150 marek, a w razie niemożności zapłacenia 4 tygodnie aresztu. Chcąc zostać majstrem musi kandydat dostawić poświadczenie, że przynajmniej 3 lata w swym zawodzie był czynnym.
Postęp, Nr 226/1902
|
Zaloguj
Zarejestruj
FAQ
Szukaj
