Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO

Moi Drodzy.
Dziś kolejny radosny dzień.
Odnalazła nas rodzina, której członkowie są potomkami fundatorów krzyża w Kowalewie czyli Walentego i Wiktorii z d. Biesik Garsztków.
Ich dziadek to syn Walentego i Wiktorii – Jan.
Figurę Jego patrona, tj. św. Jana Ewangelisty rzeźbiarz Paweł Bryliński umieścił na krzyżu w części dot. fundatorów.

Dziś odwiedziliśmy Ich domostwo w Chrzypsku Wielkim. Spotkaliśmy się z dwoma wnuczkami Jana Garsztki,
który był przyrodnim bratem mojego pradziadka Tomasza ( obaj oczywiście rodem z Baranowa i z jednej matki ) - Bolesławą i Haliną.

Dziękujemy za zaproszenie, miłe spotkanie, wielogodzinną rozmowę i serdeczne przyjęcie.

Mieszkają w pięknej okolicy położonej wśród jezior, a jedno z nich siega prawie ich zagrody.



Bolesia i Halinka na przemian opowiadały historię rodziny.



Ania interesuje się również genealogią swoich przodków.



Z sympatycznym Kubą.



Wszystko ma swój koniec, nasze spotkanie również. Czas na powrót do domu.



Dziękujemy

_________________
Pozdrawiam Danka

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych.
ks. Jan Twardowski

Danusiu, gratulacje. Wyobrażam sobie jak musisz być uradowana.
Pozdrawiam.

_________________
Bożena

Mam nadzieję, że w tym miłym dniu znalazłaś również czas na podziwianie pięknych upraw tulipanów w Chrzypsku Wielkim Tadeusz

Gratuluje polaczenia sie rodziny na nowo po tylu latach Krzyz Was zlaczyl, konieczne jest Wasze wspolne, rodzinne zdjecie przy Krzyzu.

_________________
Hania
___________________________
Poszukuje aktu urodzenia Franciszek Thym, Tym, Timm, Timme, Thiem urodzony przed 1780 rokiem, zawod:młynarz

Haplogrupa V

Magiczne slowa: Prosze, Dziekuje, Przepraszam

Dziękuję za gratulacje.

Rodzina Bolesi i Halinki, nie wiedziała nic o krzyży w Kowalewie i jego historii.
To Ania zaczęła po prostu szukać Garsztków w Internecie, i trafiła na moją stronę.
Napisała e-maila, że Jej Mama z domu nazywa się Garsztka, i czy ja coś wiem na temat takiej rodzinie.
Moja radość była szalona.

Wiktoria miała z Walentym czterech synów, o których losie nie wiedziałam nic.
Zapewne żyją ich potomkowie, nie świadomi tak chlubnej historii rodzinnej.
Ciągle szukam, być może niebawem dowiem się o kolejnych ich potomkach.
Po nitce do kłębka – choć labirynt to ¾ Polski, powolutku kłębek Garsztków się powiększa.

Tulipany w Chrzypsku Wielkim, to tylko kwiecisty dodatek do tak radosnego rodzinnego spotkania.

_________________
Pozdrawiam Danka

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych.
ks. Jan Twardowski

Fundatorami krzyża w Kowalewie są małżonkowie Wiktoria i Walenty Garsztkowie !!!

Dziś mogę spokojnie i pewnie napisać tę informacje.

Zakończone zostały ponowne badania etnograficzne i z datą 05.07.2011 r. wystawiono kartę zabytku ruchomego, w której miedzy innymi czytamy:
1.Określenie zabytku - Krzyż wielofigurowy przydrożny
4. Czas powstania – 1860
8. Historia – Wielofigurowy krzyż przydrożny, usytuowany w pierwotnym miejscu, naprzeciwko d. wsi Baranów, powstał z fundacji małżeństwa Wiktorii i Walentego Garsztki.
Wiktoria (Biesicka) z Piekarzewa, zamężna najpierw z Szymonem Garsztką (od 1835 r.) mieszkała w Baranowie (ob. nr 26); po śmierci męża w 1852 r. wyszła za mąż za Walentego Garsztkę (kuzyna 1 męża).
Z tego związku rodzą się m. in. Jan (1858) i Wawrzyniec (1860). Święci na krzyżu. Wiktoria Garsztka zmarła w 1863 r.
Małżeństwo Kaczmarków wraz z potomstwem przybyło do Baranowa dopiero w 1865 roku i objęło gospodarstwo po Garsztkach w 1866 r. Więc to nie oni ufundowali krzyż.
W czasie okupacji figury były przechowywane na strychu domu Kazimierza Żuchowskiego.
11. Kowalew

Życzę każdemu genealogowi – amatorowi doznania takich uczuć, jakie ja dziś czuję!!!

Krzyż w Kowalewie nigdy nie poróżnił genealogów i historyków!!!
Żaden redaktor tego nie zmieni, genealogia i historia idą w parze, którą tworzą amatorzy i zawodowcy.

Dziękuję Wszystkim moim „kibicom” za wiarę w słuszność moich dociekań, za wsparcie poprzez Forum WTG, za słowa otuchy, które dopingowały mnie do poszukiwań prawdy o fundatorach.

Poniżej skan fragmentu karty, której jeden egzemplarz otrzymałam jako zleceniodawca badań.



Wreszcie nadszedł dzień, kiedy w tym temacie napisałam ostatni post, ale jakże radosny - to tylko czuję ja.

Jeszcze raz dziękuję.

Pozdrawiam
Danka

_________________
Pozdrawiam Danka

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych.
ks. Jan Twardowski

Danusiu i Boganie - co znaczy determinacja w polaczeniu z dokumentacja
i zyczliwymi ludzmi
"Zazdroszcze" Wam tego co przezywacie, /pisze w liczbie mnogiej bo wiem, ze
Bogdan takze ma w tym duzy udzial/. Teraz bedzie wiadomo po wsze czasy, ze
to Danusiu Twoi przodkowie ufundowali ten Krzyz.
Powod do dumy jest wielki, badzcie dumni Jest z czego
Ja ciesze sie Waszym osiagnieciem i zycze nastepnych, wspanialych odkryc.

Jednak nie chcialabym aby byl to Twoj ostatni post w tym temacie, moglibyscie w przyszlosci pisac co sie dzieje z Krzyzem, jak tam renowacja, czy bedzie ?, jak przebiega, fotki bylyby mile widziane oczywiscie.

_________________
Hania
___________________________
Poszukuje aktu urodzenia Franciszek Thym, Tym, Timm, Timme, Thiem urodzony przed 1780 rokiem, zawod:młynarz

Haplogrupa V

Magiczne slowa: Prosze, Dziekuje, Przepraszam

Danusiu, ja także gratuluję i ciszę się, że ta wspaniała historia ma tak szczęśliwe zakończenie

_________________
Pozdrawiam serdecznie, Basia

To ogromny sukces. Gratuluję.

_________________
Bożena

Historia nie z tej ziemi, jak z powieści. Sukces ogromny. Serdecznie gratuluję.
Danusiu i Bogdanie, czy teraz nie zaczniecie walczyć o renowację Krzyża?

Pozdrawiam

Ewa

Drogie Koleżanki.
Serdecznie dziękujemy za gratulacje.

Nie ukrywam, że łezka w oku się zakręciła, po przeczytaniu wyniku badań etnograficznych. Wiele pracy, czasu i środków finansowych nie poszło na marne.
Dokładnie półtora roku temu zwróciliśmy uwagę na nieścisłości, właściwie na niespójności w zapisach dotyczących roku powstania krzyża a losem mojej praprababci i dzieciństwem mojego pradziadka, którego grób odwiedzam co tydzień. Gdzieś głęboko czuję, że te cotygodniowe odwiedziny miały wielki wpływ na cała sprawę, były motorem do działań. Wiele razy zadumana stałam nad grobem pradziadka, w myślach kołacząc się czasem nawet z wyrzutami, czy nie krzywdzę Kaczmarków i ich potomków, a może całego społeczeństwa Kowalewa?, czy nie patrzę na całą historię tak, jakbym ją chciała widzieć?.
Nie była to łatwa decyzja i sprawa. Dochodziły nas różne głosy, nawet takie, że cały Kowalew a szczególnie potomkowie Kaczmarków nie chcą nas widzieć w Kowalewie pomimo faktu, że w sprawie krzyża zostaliśmy zaproszeni przez ks. Proboszcza na posiedzenie Rady Parafialnej we wrześniu ubiegłego roku.
Na szczęście, informacje te nigdy się nie potwierdziły, i jesteśmy w Kowalewie mile przyjmowani przez bardzo daleką rodzinę – potomków Kaczmarków, którzy sami stwierdzili, że daty zapisane w dokumentach nie pasują do losów rodziny. Wcześniej po prostu nikt się nad datami nie zastanawiał, nie przeglądał akt sądowych, nie znał losu potomków pierwszego osadnika w Baranowie - Sebastiana Garsztki i jego dzieci.

Efektem naszej ubiegłorocznej wizyty w Kowalewie i rozmów z Radą Parafialną jest to, że dziś krzyż jest widoczny z daleka.
Została mocno przycięta wierzba rosnąca za krzyżem, która miała bardzo szkodliwy wpływ na mocno już zniszczone figury.

Zapewne nasze dalsze działania będą skierowane na wspieraniu wszelkich dążeń w kierunku renowacji krzyża, stanowiącego nierozłączną część historii XIX wiecznego Baranowa i moich przodków, z których jestem bardzo dumna.

_________________
Pozdrawiam Danka

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych.
ks. Jan Twardowski

Danusiu, Bogdanie - jeszcze raz gratuluję. Wystąpcie koniecznie o środki na konserwacje Waszego krzyża, który tak rozsławia powiat pleszewski do Starosty Powiatowego - pana Michała Karalusa. Należy się spieszyć, bo o ile mnie pamięć nie myli należy to uczynić najpóźniej do 10 sierpnia br. Radzę sprawdzić w pleszewskim Wydziale Kultury. Powinna także wystąpić kowalewska parafia, bo obecnie przydzielane środki są szczuplutkie, a pan starosta słynie z oszczędności :



źródło :http://www.ekierzkowska.pl/aktualnosci.php?id=126&podstrona=16

Sami widzicie, to nie są przelewki ~!

Pozdrawiam Andrzej

_________________
,, Najłatwiej niszczyć. Trudniej zachować to, co godne zachowania.''
Wislawa Szymborska

I nastąpiło to, czego obawiałam się najbardziej.

Spadła pierwsza figura z krzyża w Kowalewie.
Św. Jan Ewangelista po prostu odpadł, i na razie zamiast na krzyżu, znajduje się w garażu.





Gdyby nie genealodzy, to chyba nikt na ten fakt nie zwróciłby większej uwagi.

Jest właściciel działki, który kilka lat temu kupił ją z inwentarzem żywym i martwym. Wydanie kilkudziesięciu tysięcy na renowację krzyża zapewne nie leży w jego interesie, a tyle pewnie kosztowałaby konserwacja na przeprowadzenie której, zgodę musi wydać WUOZ Delegatura w Kaliszu.

Krzyż 150 lat stał taki, jaki został „stworzony” przez wyobraźnię i ręce Pawła Brylińskiego z Masanowa.
W 151 roku tracił pierwszą figurę i swoje piękno. Do całkowitej ruiny tego zabytku potrzeba już niewiele.

Gdzie jest kaliski konserwator zabytków ???.
Zapewne na renowację „tak drobnego zabytku” nie ma środków,
może tylko podyktować warunki „ nie do spełnienia” przez osobę fizyczną.

_________________
Pozdrawiam Danka

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych.
ks. Jan Twardowski

Danusiu,
na konserwatora nie licz.Masz talent i siłę,zakładaj stowarzyszenie,fundację,czy co tam jeszcze.
Wykorzystaj dotacje z Unii,może ktoś z forowiczów wie,jak się za to zabrać i doradzi.
Już tak dużo serca i pracy włożyłaś w sprawę tego zabytku!Szkoda,żeby poszło na marne.
Pozdrawiam.
Barbara

_________________
Pozdrawiam.
Barbara


"Gdzie się człowiek ulągnie,tam ciągnie".

Danusiu!
http://www.nowe-dotacje.pl/szanse-na-dr ... bytkow.php
przeczytaj to
warunki-wpisanie do rejestru zabytków, to jest spełnione, ale nie masz tytułu prawnego .....
Grazyna

Wszystkich Forumowiczów, których interesowała historia krzyża w Kowalewie i śledzili moje zmagania z jej udokumentowaniem,
bardzo proszę o wyrażenie uznania dla pracy uczniów z ZSP w Kowalewie, i zagłosowanie na ich projekt .

http://www.eszkola-wielkopolska.pl/eszk ... rzydrozny/

Z góry serdecznie dziękuję.

_________________
Pozdrawiam Danka

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych.
ks. Jan Twardowski

Zajęta kolejnym odkryciem tajemnicy historycznej w rodzinie nie wiedziałam, że w sieci zaczęto pisać o krzyżu w Kowalewie.
Dziś otrzymałam telefon od Grażynki- za co Jej serdecznie dziękuję – z tą informacją.

Dziękuję autorowi artykułu bez względu kimkolwiek jest, za uznanie dla mojej pracy, za napisanie prawdy, iż krzyż nie poróżnił historyków i naukowców z genealogami. Taka współpraca może tylko wydać piękne owoce - a nie złość.
Szkoda, że tak nie została przedstawiona praca genealogów przez dziennikarza Gazety Pleszewskiej z dnia 30 marca 2010 r. P. Janusza Jarosa w jego artykule (post z 30.03.2010 r., str.1).

Trzeba było kilku lat, aby przyznano mi rację a moje amatorskie „dociekania”, że krzyż ufundowali Garsztkowie zostały uznane przez naukowców za rzetelne i prawdziwe.
Stare przysłowie mówi:
„Lepiej późno, niż wcale”

http://kapliczki.org.pl/mediawiki-1.19. ... _Kowalewie

_________________
Pozdrawiam Danka

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych.
ks. Jan Twardowski

Dzień dobry,
Moja prababcia również nazywała się Garsztka, pochodziła z Kotlina, to chyba blisko, może też należała do tej rodziny?
pozdrawiam
Martyna Nadolska

Sebastian Garsztka i Agnieszka Taczała to moi 4x
pradziadkowie. Czy o tym Sebastianie mowa powyżej?
pozdrawiam
Martyna

Tak, Sebastian to mój 3x pradziadek.
W Kotlinie osiadł najmłodszy brat mojego prapradziadka o imieniu Wojciech.
1844 r. poślubił Mariannę z domu Wachowiak, doczekali dziewięciorga dzieci.

_________________
Pozdrawiam Danka

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych.
ks. Jan Twardowski

Dziękuję za odpowiedź. No tak to się zgadza dokładnie tak nazywali się dziadkowie mojej prababci Franciszki a jej ojciec miał na imię Jan.
Jej syn a mój dziadek Władysław Kasprzak został śmiertelnie pobity w Kotlinie w 1950 r. OD kilku lat poszukuję dokumentów, które pomogą mi choć trochę zbliżyć się do prawdy o tym dlaczego go pobito. Wiem,że sprawcy nie zostali ukarani. Dziadek zostawił 6 miesięczną córkę, moją mamę. Ta sprawa od lat jest dla mnie tematem numer 1 i między innymi dlatego zaczęłam swoją przygodę z genealogią a potem mnie już zupełnie wciągnęło. Cieszę się z nowego dzisiejszego odkrycia.
pozdrawiam serdecznie
Martyna

Do DankaW: wśród krewnych moich krewnych była genealogicznie-jest Arkadiusz (Artek) Stefaniak z Pleszewa Wlkp.,ur.około czerwca 1949 i już zmarły,żonaty z też już zmarłą Barbarą Sintka ur.chyba we wrześniu 1952(?). Jego sędziwa teściowa nadal żyje.Także - owdowiała szwagierka z dziećmi.
Czy to może Twoi Krewni?
Poza tym dołączam moje gratulacje dla Ciebie za Twoje tu opisane osiągnięcie i pozdrawiam.
Jacek"gerszewski"

Sebastian Garsztka i Agnieszka Taczała to również moi przodkowie. Pozdrawiam.

_________________
Pozdrawiam,
Asia

Asiu,
bardzo się cieszę i serdecznie witam.
Okolice Pleszewa to podwójnie moje tereny - ze strony Taty i ze strony Mamy.
Od którego z dzieci Sebastiana są Twoi przodkowie?

_________________
Pozdrawiam Danka

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych.
ks. Jan Twardowski

Danusiu,
moją przodkinią jest córka Sebastiana - Małgorzata.
Pleszew to moje okolice od urodzenia do teraz. Genealogią zajmuję się dopiero od roku i podziwiam Cię za Twoją wiedzę.

_________________
Pozdrawiam,
Asia

Asiu,
Małgorzata to najstarsza córka, ja jestem po Szymonie.
Mam rozpracowaną rodzinę do około 1660 r.
W Zaniemyślu są potomkowie najmłodszego - Wojciecha.
Powoli się odnajdujemy.
Zapomniałam, są jeszcze w Bydgoszczy, Toruniu i wielu, wielu innych miejscach.

Niech spadnie ta korona, to rodzinni genealogiczni aktywiści muszą się spotkać !!!.

_________________
Pozdrawiam Danka

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych.
ks. Jan Twardowski

Witam .

A czy Garstki z okolic Boruszyna należą do tego samego drzewa GARSTKÓW ? .Ja jestem praprawnuczką Wojciecha z Prusinowa (ur1839 zm1919).


Pozdrawiam Ewa M

Jestem jak najbardziej za spotkaniem.
Codziennie przejeżdżam obok tego krzyża i do wczoraj nie miałam pojęcia o jego historii i powiązaniu z moimi przodkami!

_________________
Pozdrawiam,
Asia

A propos Stefaniaków z Pleszewa:dosyć daleki powinowaty spośród mej dalszej rodziny mieszkał w Pleszewie i nazywał się Arkadiusz Stefaniak.
Urodził się w r.1949, bodaj w czerwcu.Był inżynierem bodaj mechanikiem.Niestety już sporo lat temu odszedł.Jego żona Barbara także.Osierocone córki już się usamodzielniły.Żyje jeszcze w Pleszewie staruszka jego teściowa.Podwójna wdowa.Może to rodzina tych Stefaniaków od tego pięknego krzyża z Kowalewa?
Kowalew, o ile mi wiadomo, należy administracyjnie do Pleszewa.To jest jego czynna stacja kolejowa na trasie Poznań-Ostrów Wlkp.
Jacek"gerszewski"

Dzień dobry!
Trafiłam na Państwa rozmowę szukając informacji o rodzinie Garsztków. Poprzez portal Myheritage, wraz z mężem zrobiliśmy sobie badania DNA, wyniki męża od dzisiaj mamy już dostępne i mamy w nich informację, że jest on spokrewniony z osobami, które mają w swoim drzewie Sebastiana i Agnieszkę Garsztków. My za to, w swoim drzewie mamy Wojciecha Garsztkę (ur. 1778) oraz jego żonę Jadwigę zd. Więciorkównę (ur. 1785), ślub wzięli w 1801 w Grodzisku Pleszew. Ich syn nazywał się Walenty. Na pewno w jakiś sposób Sebastian i Wojciech są spokrewnieni, ale nie mogę rozgryźć w jaki. Może Państwo macie jakieś dodatkowe informacje, które mogłyby mi pomóc?

Pozdrawiam
Milena

Co do tematu całego wątku, pragnę poinformować Forumowiczów, że pięknego krzyża w Kowalewie już nie ma.
Obecny ksiądz okradł poprzez matactwa i fałszywy zapis, że nie roszczę sobie żadnych pretensji do krzyża,
czego nigdy nie uczyniłam, a podpisali to także członkowie Rady Parafialnej, mam ten dokument.
Zabrał przepiękne figury do ... ? - nie wiem gdzie teraz są, które ufundowała moja praprababcia za swoje zapracowane pieniądze.

To zbrodnia nad zabytkiem i jej fundatorami (w połowie XIX w. chłopi nie żyli w luksusie, tak jak dziś niektóre osoby).

Wiem tylko, że są odrestaurowane za środki z Urzędu Marszałkowskiego i Wielkopolskiego Urzędu Konserwatora Zabytków.
Nie wiem co się stało ze 120 egzemplarzami mojej książeczki o tytule jak w temacie, pozostawionymi na plebani w Kowalewie.
Środki za ich zbycie miały być naszym wkładem w remont krzyża.
Niestety, ksiądz proboszcz nie chce podjąć rozmowy ze mną, uważając moje dwa telefony w okresie dziesięciu lat za molestowanie
i mam jego zapewnienie, że kolejny telefon zgłosi na policję.
Dziś, kiedy mam wiele więcej wiedzy, pokuszę się chyba na drugie jeszcze bardziej udokumentowane (o bieżące dokumenty
pozyskane z WUOZ O/Kalisz) wydanie książki.
Dla mnie sprawa jest obrzydliwa, że tak postąpił ksiądz, stróż nie tylko wiary, ale i moralności, prawdomówności, skromności ... itd.
Chyba przeszłość mocno komuś zaszkodziła, ja wiem nawet komu.

Milenko,
wspólnych przodków mamy około 1710 r. tj od Mateusza, brak metrykaliów nie pozwala ustalić dokładnych dat.
Odezwij się na meila podanego przez PV.

_________________
Pozdrawiam Danka

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych.
ks. Jan Twardowski

Danusiu,
śledzę od początku Twoje wysiłki i poczynania aby zachować dla miejscowej społeczności piękną pamiątkę rodzinną, ufundowaną przez Twoją prababcię. Jestem OBURZONA sytuacją, którą opisujesz. Mam nadzieję, że nadal możliwe jest rozwiązanie tej kwestii. Życzę tego serdecznie.
Pozdrawiam
Ela

Krzyz jest odrestaurowywany, nie wiadomo gdzie sie znajduje
ale mysle ze dowiedziec sie mozna.
Dobrze, ze cos sie dzieje zanim by sie rozpadl. To pozytywna strony sprawy.

Druga strona sprawy jak rzekome zrzeczenie sie prawa do krzyza/sfabrykowanie dokumentu
- smierdzi !!! to zachowanie karalne.

Co do ksiedza to powinno takie postepowanie byc zgloszone gdzie trzeba
do wladz KK aby wyciagnely konsekwencje. Nie jest przykladem dla parafian taki ksiadz,
ktory falszuje dokumenty i grozi.

Ale nasuwa sie pytanie, dlaczego i po co, w jakim celu sfabrykowano takie zrzeczenie ?
Tego przyznam nie rozumiem.

_________________
Hania
___________________________
Poszukuje aktu urodzenia Franciszek Thym, Tym, Timm, Timme, Thiem urodzony przed 1780 rokiem, zawod:młynarz

Haplogrupa V

Magiczne slowa: Prosze, Dziekuje, Przepraszam

Straszne rzeczy, niestety to nie pierwszy ksiądz który fałszuje dokumenty, wiem coś o tym a kuria za każdym razem umywa ręce i udaje, że nic się nie stało.
To skandal! Osobiście jestem oburzona tą sytauacją!
Pozdrawiam
Martyna