O maszynie szyfrującej Enigma i złamaniu jej kodu przez Polaków słyszał chyba każdy. Kiedy wrzucimy do Google’a hasło Enigma pojawią się trzy nazwiska: Marian Rejewski, Jerzy Różycki,Henryk Zygalski.
Osobą, która nauczyła tych młodych studentów matematyki Uniwersytetu Poznańskiego tajników kryptologii był Maksymilian Ciężki i Antoni Palluth.
Antoni Palluth urodził się w 1900 roku w Pobiedziskach w Wielkopolsce a zginął w 1944 podczas bombardowania przez aliantów zakładów lotniczych Heinkla w Oranienburgu, gdzie znajdował się też tzw. zewnętrzny obóz Sachsenhausen, który dostarczał niewolniczą siłę roboczą do fabryki.
Żył tylko 44 lata. Jednakże to co robił starczyłoby na kilka życiorysów. Wziął czynny udział w Powstaniu Wielkopolskim, potem walczył w wojnie 1920 roku, by w czasach pokoju stać się pionierem krótkofalarstwa. Był genialnym inżynierem widzącym zagadnienia teoretyczne i praktyczne szerzej, głębiej i dalej niż jemu współcześni. Pracę w sekcji niemieckiej Biura Szyfrów w „dwójce” łączył z obowiązkami współwłaściela Wytwórni Radiotechnicznej AVA, gdzie opracowywano i produkowano wyposażenie radiowe dla tegoż biura. W AVIE powstały kopie niemieckiej maszyny szyfrującej „Enigma” oraz urządzenia do odczytywania jej meldunków. Nie raz i nie dwa wyjeżdżał do ekspozytur zagranicznych wywiadu, by naprawiać i konserwować sprzęt, wykorzystywany przez agentów a produkowany w AVIE. Za każdym razem ze świadomością, że może zostać zdemaskowany ze wszystkimi tego faktu konsekwencjami, co oznaczało strzał z browninga we własną skroń. A miał przecież żonę, dwóch synów i pasierba, za których czuł się odpowiedzialny.
Jego życie przybliżała nam właśnie Beata Majchrowska w pracy "Więcej niż Enigma. Historia Antoniego Pallutha.” (wydawnictwo Klinika Języka).
https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4945069 ... o-palluthaJa zaś po przeczytaniu książki nieco czasu poświęciłam na rys genealogiczny Antoniego.
1. Christian Palluth +Maria Clara Willig
2. Franciszek Palluth (1825? - 25.01.1892) + Teresa Schmidt
3. August Palluth (07.08.1866 -24.06.1943) + Katarzyna Miecznikiewicz (04.10.1867 - 05.07.1931)
4.1 Czesław (1891 - 1950)
4.2 Franciszek (1893 -1894)
4.3 Pelagia Bronisława (1894-1899)
4.4 Marianna (1896 -1899)
4.5 Waleria Jadwiga (1898 -1899)
4.6 Antoni (1900 -1944)
4.7 Alfons Bolesław (1902 -1961)
4.8 August Mieczysław (1904 -1904)
4.9 Irena (1905 -1906)
Według legendy rodzinnej przodkowie Antoniego pochodzili z Węgier. Może tak, ale musiało to być bardzo dawno temu, bo dziś na Węgrzech to nazwisko nie występuje, nie znalazłam go też w austriackiej bibliotece cyfrowej. Osoby o tym nazwisku znajdziemy współcześnie w Polsce, USA, Niemczech i Szwecji. Tak więc pytanie, skąd przywędrowali przodkowie pozostaje na razie bez odpowiedzi.
W 19 wieku rodzinna Palluthów mieszkała głównie w okolicach Wschowej i Lubinia. We wsi Dryżyna koło Szlichtyngowej mieszkał Christian Palluth – pradziadek Antoniego. Zajmował się rolą i prowadził karczmę. Jego syn Franciszek przeniósł się do Lubinia, gdzie żył też z rolnictwa i gdzie zmarł w 1892 roku. Ojcem Antoniego był listonosz August urodzony w Lubiniu, z którego wyjechał po ślubie z Katarzyną Miecznikiewicz najpierw do Lwówka, potem do Pobiedzisk, by w 1901 osiąść na stałe w Poznaniu. Tu awansował na kontrolera pocztowego. Katarzyna urodziła dziewięcioro dzieci. Niestety wieku dorosłego dożyło tylko trzech synów: Czesław (1891 -1950), Antoni (1901-1944) oraz Alfons (1902 -1961).
Antoni dorastał wpatrzony w starszego brata Czesława. A ten miał żyłkę społeczną i brał udział w każdej możliwej pro-polskiej inicjatywie. Był pierwszym prezesem Wielkopolskiego Związku Piłki Nożnej, który powstał w 1913 roku. Działał też w Poznańskim Towarzystwie Gimnastycznym „Sokół”. Przez prawie cały okres międzywojenny Czesław był związany ze Strzelnem. Zawodowo pełnił funkcję kierownika Towarzystwa Robót Inżynieryjnych(TIR), ponadto został wybrany wiceprezesem Rady Nadzorczej Banku Ludowego oraz działał w Bractwie Kurkowym i Ochotniczej Straży Pożarnej.
Młodszy brat Alfons wybrał zawód księgowego. Najpierw pracował w Warszawie w spółce AVA, której współwaścicielem był jego brat. W listopadzie 1939 roku wszedł do zarządu spółki na miejsce Antoniego a w 1941 ustąpił miejsca jego żonie. Po wojnie przez jakiś czas mieszkał w Elblągu.
Uzupełnienia mile widziane.
Pozdrawiam
Ewa Rembikowska