Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO

Podczas badań genealogicznych związanych z moją rodziną Eliszewskich natknąłem się na ciekawostkę, chodzi mianowicie o nazwisko.
Otóż w niektórych dokumentach mój pradziad Franciszek i prawuj Stefan Eliszewski występują pod nazwiskiem Heliszewski ( linki do tych akt na dole ) Co ciekawe urzędnik na jednym z nich poprawia nawet nazwisko na Heliszewski z Eliszewski powołując się na akt urodzenia Franciszka. Dodatkowo Franciszek I Stanisław którzy byli braćmi występują raz jako Heliszewski, raz jako Eliszewski na dokumentach. Znalazłem również akt ślubu dla Józef Eliszewskim alias Heliszewski z 1868 roku ślub odbył się w Górze ( Inowrocław). Ojciec Franciszka i Stanisława mianowicie Walenty ( mój prapradziad) ma na akcie slubu z 1878 roku napisane Eliszewski – slub w Chlewiskach. Samo nazwisko Heliszewski wpisując w Internet praktycznie nie występuje. Urodzenia nastąpiły w Skotnikach i Wilkostowie. Dodam, ze był jeszcze jeden brat Stanisław i figuruje zawsze jako Eliszewski, a sam Stefan na symbolicznym grobie ( zginal w Miednoje ) ma napisane Eliszewski. Głównie zwracam się do tych osób które miały już doświadczenie z podobną sytuacją. Gdyby jednak ktoś owego doświadczenia nie miał, a ma ciekawe wytłumaczenie tej zagadki to również proszę o komentarz.
http://szukajwarchiwach.pl/53/474/0/19. ... /#tabSkany
http://szukajwarchiwach.pl/53/474/0/19. ... /#tabSkany

Nie znam etymologii nazwiska, ale znana jest - również w Wielkopolsce - oboczność nazwisk Heliasz/Eliasz (imię pochodzenia starotestamentalnego w funkcji nazwiska).

_________________
Pozdrawiam - Bartek

HIC MORTVI VIVVNT ET MVTI LOQVVNTVR. A dbałość o naukę jest miłość.

Z podobnym zjawiskiem spotkałem się w Buku w XVIII wieku. Tam Ermanowskich (szlachciców) zapisywano w dwojako sposób. Jako Ermanowiskich i zamiennie jako Hermanowskich.

_________________
Pozdrawiam
Mariusz Formanowicz
(kontakt na e-mail: mariusz@formanowicz.pl)

Dawniej w języku polskim inaczej wymawiano "h" i "ch": "h" - słabiej (przydechowo, jako słabo krtaniowe), "ch" - mocniej. To, że nazwisko istniało w dwóch formach, świadczy moim zdaniem o tym, że w nagłosie miało właśnie "h" przydechowe, które rzadko notowano, bo pewnie coraz rzadziej je słyszano/wymawiano.

Stwierdzenie takiego przydechowego "h" w nazwisku zapewne ułatwia jego etymologię.

_________________
Pozdrawiam - Bartek

HIC MORTVI VIVVNT ET MVTI LOQVVNTVR. A dbałość o naukę jest miłość.