Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne GNIAZDO

Kurier Poznański 1919.07.17 R.14 nr 162
Mieszków.Pogrzeb bohatera. Jak Mieszków stary, nie pamięta tak wspaniałej uroczystości pogrzebowej, której był świadkiem w piątek zeszłego tygodnia za przyczyna czcigodnego ks. proboszcza Donata. .Odprowadzaliśmy na wieczny spoczynek śp. Mariana Herczyńskiego, który walcząc na froncie przeciwko hajdamakom „Grenzschützu” pod Nakłem i Mroczą pod komendą hr. Górczyńskiego nabawił się choroby poważnej i zmarł w lazarecie wojskowym w Poznaniu. Zwłoki przewieziono do rodzinnego miasta Mieszkowa i tu pochowano z wszelkimi honorami wojskowemi przy nader licznym udziale publiczności. Piękny śpiew wykonał nad grobem chór pod batutą miejscowego organisty p. Cenkiera. Niechaj ta ziemia rodzinna, w której obronie śp. Marian nastawił piersi, lekką mu będzie.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.07.13 R.14 nr 159
strzelcy polegli 18 czerwca 1919 w bitwie pod Biłką w Galicji
Klepacki Walenty
Janicki Stanisław
Majer Jan
Weyman Jan
Szulc Ignacy
Helak Józef
Pawlak Franciszek
11 kompania X Pułk Strzelców W.P.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.06.25 R.14 nr 143 str.3

Czempin. Pogrzeb bohatera.
W tych dniach odbył się tu pogrzeb żołnierza śp. Płatka z Piechanina, obsługującego wojskowość w oddziale telegrafistów w Poznaniu, który zmarł śmiercią tragiczną w obronie swego towarzysza. Kąpiąc się we Warcie w miejscu wzbronionem zauważył jak jeden z towarzyszów począł tonąć. Rzucił się na pomoc, lecz nieszczęście zrządziło, że obaj zniknęli pod powierzchnią. Wydobyto już tylko martwe zwłoki i przewieziono do domu matki wdowy, która jednego syna utraciła już na wojnie we Francji. W pogrzebie wzięła udział bardzo liczna publiczność. Zmarły bohater liczył lat 19.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.08.07 R.14 nr 180

Śp. Ludwik Piotrowski, weteran z roku 1863, zakończył życie we wtorek, 5.8.1919r. przeżywszy lat 75. Zmarły brał udział w bitwie pod Pyzdrami. Później został schwytany przez Prusaków, odsiadywał kaźń więzienną we Wrześni. Pogrzeb odbędzie się w piątek, 8 sierpnia o godz.5 po południu z domu żałoby Jeżyce, ulica Cesarza Wilhelma nr 4. Wszystkich Kolegów i druhów oraz znajomych proszę o wzięcie udziału w pogrzebie. Jan Mikołajczak. (Prezes weteranów wielkopolskich.dopisek B.K.)

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.08.13 R.14 nr 185

W pięknie przystrojonym kościele św. Marcina odbyło się dziś o godz. 11 uroczyste nabożeństwo żałobne za duszę śp. kapitana Konstantyna Giedroycia, dowódcy oddziałów radiotelegraficznych wojsk wielkopolskich. Mszę św. żałobną z wigiliami odprawił ks. Węcławski, kapelan wojsk polskich. Dokoła trumny na katafalku, tonącej wśród światła i zieleni zajęli miejsce członkowie sztabu i żołnierze oddziałów radiotelegraficznych. Śp. Kapitan Konstantyn Giedroyć otrzymał był urlop w swoje rodzinne strony na Litwie, zajęte przez bolszewików. W tymże czasie objął dobrowolnie na tamteiszym froncie dowództwo baterii i poległ śmiercią bohaterską, ugodzony w głowę i płuca odłamkami nieprzyjacielskich granatów. Cześć Jego pamięci!

Pisownia oryginalna

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.08.13 R.14 nr 185

Pogrzeb żołnierza polskiego. Dnia 13 czerwca zmarł w lazarecie wojskowym w Frankfurcie nad Odrą śp. Wojciech Ludwiczak, pochodzący z Antoniewa pod Żerkowem pow. Jarociński. Zmarły walczył pod Zbąszyniem, został ciężko ranny i jako jeniec do Frankfurtu przewieziony, gdzie po ciężkich cierpieniach, opatrzony kilkakrotnie św. Sakramentami zmarł. Ponieważ w tym czasie nie można było na żaden sposób rodziny zmarłego o Jego śmierci zawiadomić postarali się rodacy z Frankfurtu wraz z przyjacielem zmarłego o pogrzeb godny żołnierza polskiego. Zebrano składkę, za którą kupiony został wspaniały wieniec z wstęgami narodowemi i prawie wszyscy rodacy stawili się na pogrzeb. Eksportował ks. Szuster i wygłosił nad grobem w polskim języku piękną i do łez wzruszającą przemowę, za co mu się należy szczere podziękowanie. Ażeby uczcić pamięć zmarłego zostały pozostałe składki 22 mk. przeznaczone na wojsko polskie. Oby ta obca ziemia mu była lekka. Niech spoczywa w pokoju.

Pisownia oryginalna

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.08.24 Nr 194

19 czerwca 1919 poległ pod Rynarzewem Adolf Cyms kapral 4-tej kompanii I-go baonu 10-go pułku Strzelców Wielkopolskich w 22 roku życia.

8 sierpnia 1919 poległ w walkach pod Smolewiczami ziemi Mińskiej Alfons Pniewski kapral 1 pułku Ułanów Wielkopolskich
i Leon Kominowski ułan 1 pułku Ułanów Wielkopolskich.

20 sierpnia poległ w obronie Ojczyzny śmiercią bohaterską Andrzej Lorenz strzelec 10 kompanii 2-go pułku Strzelców Wielkopolskich

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.08.24 Nr 194

Dnia 12 sierpnia 1919 roku poległ za ukochaną Ojczyznę przeszyty kulami na polu walki pod Ihumeniem ziemi Mińskiej zniósłszy poprzednio wojskową poniewierkę niemiecką jako kawalerzysta na różnych frontach przez cały przebieg wojny wszechświatowej i to w kwiecie wieku-lat 25 liczył Stanisław Jeziorowski podporucznik I szwadronu 1-go pułku Ułanów Wielkopolskich.

Kurier Poznański 1919.08.27 Nr 196

Wspomnienie pośmiertne. ”Dulce et decorum est pro patria mori”. Na dalekim wschodzie glebę białoruską nowa ofiara krwią swoją zrosiła. Zasłaniając nas piersią swą przed krwi i zniszczenia głodną dziczą bolszewicką, padł znów żołnierz na posterunku, jeden z najlepszych. Ś.p. Stanisław Jeziorowski, oficer 1.pułku ułanów wielkopolskich oddał Ojczyźnie z ochotą tak młode życie, obiecujące wiele na przyszłość i całe królestwo młodzieńczych marzeń, czystych jak łza. Kto Go znał, ten otwarcie mówi, że ś,p, Stanisław zginął jako bohater , który od samego świtania jutrzenki oswobodzenia Polski ciałem i duszą oddał się na usługi ukochanej Ojczyźnie. Wiem, że gdyby mógł dziś do nas przemówić, to by odezwał się w te słowa: „Nie żal mi, że tak młodo umarłem, ale żal mi, że więcej nie mogę bronić Ojczyzny mojej.”
„Kto żyć umie, ten nigdy nie umiera”. Choć krótko władał orężem-ale czynił to dla dobra narodu polskiego; żył potęgą ducha wyższego nad ciało. Że na wojnie kule nie wybierają, że los żołnierza tak rozmaicie wypada-dzisiaj tu, jutro tam-o tem ś.p. Stanisław często mówił ze spokojem człowieka, którego dewizą „walczyć, zwyciężyć i umrzeć dla Ojczyzny”. Tacy ludzie nie umierają jak zwiędłe liście, ale żyją w pamięci otoczeni nimbem podziwu, uwielbienia i serdecznych wspomnień.
Przyjacielem naszym był, kochaliśmy Go jak brata. Dziś pustkę niczem niezapełnioną zostawił wkoło nas i żal i smutek. Piękna Jego dusza znała tylko świat szlachetnych uczuć- obce Mu były zgrzyty i intrygi. To też z niewypowiedzianym bólem żegnamy Go dziś na zawsze i w sercach naszych stawiamy Mu pomnik nigdy niewygasłej pamięci.
Daleki Jego grób. Na cmentarzu w Ihumaniu pod Mińskiem złożono zwłoki ś.p. Stanisława do snu wiecznego. Spoczął w ziemi polskiej –i kwiatki tej ziemi będą Mu co wiosnę kwitły i dzwonki polne dzwoniły echem dzwonów rodzinnych stron. A lud białoruski przez lata i wieki będzie w smętnych dumkach wyśpiewywał bohaterstwo i nieustraszone męstwo żołnierza polskiego.
Oby Bóg Sprawiedliwy pozwolił ś.p. Stanisławowi oglądać światłość wiekuistą.
Z.G.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.08.31 R.14 nr 200
Poznań. 29 sierpnia 1919 zmarł 26-cio letni Alfons Jarzemski wskutek ran odniesionych w wojnie światowej 1916 roku.(nekrolog)

Kurier Poznański 1919.09.10 R.14 nr 208
Dnia 16 sierpnia zmarł z powodu otrzymanej ciężkiej rany ba froncie litewsko-białoruskim pułkownik Łucjan Kędzierski, dowódca 3 pułku artylerii lekkiej i kierownik artylerii dywizji wielkopolskiej na froncie litewsko-białoruskim. W Poległym tracimy naszego nieodżałowanego wodza i wspaniałego artylerzystę i przykładnego towarzysza broni. Pamięć o nim zawsze nam przykładem świecić będzie. Niech spoczywa w spokoju! Korpus oficerski 3 p.a.l.


Kurier Poznański 1919.09.10 R.14 nr 208
W czwartek, dnia 11 września o godzinie 11-ej odbędzie się w Raszkowie pogrzeb ś.p. Tadeusza Iłowieckiego lekarza-porucznika w 3 pułku strzelców Wielkop. poległego dna 12 sierpnia b.r. w walkach pod Ihumaniem na Mińszczyźnie.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.09.02 R.14 nr 201
W obronie swej Ojczyzny polegli 8 sierpnia b.r. w ataku na Mińsk nasi niezapomniani towarzysze broni śp.:
Józef Kowalski plutonowy i aspirant oficerski
Michał Korybalski kapral
Narcyz Nowakowski strzelec
Władysław Grygier strzelec.
Niech im ta ziemia, za którą zaszczytnie życie młode położyli, lekką będzie. 5.kompania 4.pułku Strzelców Wielkopolskich w. Skotarczak ppor. i dowódca.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.09.13 R.14 nr 211
Wincenty Palaszewski, kapral 1. baterii I. dywizjonu 3 pułku artylerii lekkiej, poległ bohaterską śmiercią dnia 30 sierpnia pod Bobrujskiem w walce z bolszewikami. Pogrzeb Jego odbył się 2 września na cmentarzu wojskowym w Bobrujsku. Cześć Jego pamięci!

Kurier Poznański 1919.09.14 R.14 nr 212
Dnia 11 września b.r. zakończył Swe życie z powodu nieszczęśliwego wypadku Leon Gladowski starszy podoficer o czym zawiadamiają towarzysze broni 1.kompanii baonu telegrafistów WP

Kurier Poznański 1919.09.18 R.14 nr 215
Jan Maćkowiak pow. średzki i Stefan Wojciechowski z Poznania ul. Moltkego żołnierze wojsk polskich z armii gen. Hallera, uczestnicy bitwy na froncie galicyjsko-wołyńskim usnęli w Panu, dnia 6.9.1919 w szpitalu węgierskim w Tarnopolu. Cześć ich pamięci!Towarzysze broni

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.09.24 R.14 nr 220
Walcząc na kresach wschodnich z bandami bolszewickiemi polegli z 4 pułku Strzelców Wielkopolskich Śp.
strzelec Kopciński Stanisław 1.komp.
strzelec Oborski Leon 2.komp.
strzelec Piotr Maksymilian 4.komp.
strzelec Kujawa Andrzej 2.komp.
strzelec Szkudlarek Franciszek 4.komp.
st. strzelec Zajski Franciszek 1.komp.c.k.m.
plutonowy Kowalski Józef 5.komp
kapral Korybalski Michał 5.komp.
strzelec Nowakowski Narcyz 5.komp.
strzelec Antkowiak Stanisław 5.komp.
strzelec Dyczkowski Feliks 5.komp.
strzelec Jankiewicz Ignacy 6.komp.
strzelec Kalupa Stefan 5.komp.
strzelec Kupski Józef 9.komp.
strzelec Woźniak Teofil 10.komp.
plutonowy i asp. ofic. Grześkiewicz 11.komp.
kapral Rubach Władysław 11.komp.
strzelec Stanek Stanisław 11.komp.
plutonowy Wróblewski Wacław 12.komp.
kapral Zaworski Stanisław 12.komp.
st. strzelec Majewski Władysław oddz. telef.
Cześć Wam, bohaterowie, którzyście życie swe oddali za ukochaną Ojczyznę!
W polu 12.8.1919
4. pułk Strzelców Wielkopolskich.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.09.30 R.14 nr 225
Dnia 17 września 1919 r umarł po krótkich cierpieniach na polu chwały, opatrzony św. Sakramentami nasz ukochany towarzysz broni 4.p. Zygmunt Sczaniecki z Jaworowa. Pomimo młodego wieku, bo w 19. wiośnie życia, chwycił za broń pełen nadziei oswobodzenia Ojczyzny. W wiernej służbie dla Polski zakończył swe młode życie. Tracimy w nim wzorowego żołnierza Polaka, którego wspomnienie zachowamy w niezatartej pamięci.
W imieniu towarzyszy broni Ignacy Mielżyński. W polu, dnia 20.9.19.

Kurier Poznański 1919.09.30 R.14 nr 225
Śmiercią bohaterską polegli 25.9. kapral Stanisław Dolata i strzelec Antoni Wojtyniak 6 komp. 6.pułku strzelców Wielkop. W poległych traci komp. najlepszych towarzyszy broni, których pamięć w kompanii nigdy nie zagaśnie. Niech Im ziemia polska, którą tak gorąco pokochali i za którą jako prawdziwi bohaterowie polegli, lekka będzie.
Klarczak podpor.i dowodzący 6.Komp

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.10.01 R.14 nr 226

Na polu chwały polegli śmiercią bohaterską na froncie białoruskim w dniach 20,21 i 22 września r.b.
starszy podoficer Wawrzyk Michał , 4 komp.
starszy podoficer Pawlik, 4.komp.
kapral Gołębiowski Tytus, 7.komp.
kapral Kałek Wojciech, 12.komp.
kapral Dobczyński, 9.komp.
starszy żołnierz Gruntowy, 9.komp.
starszy żołnierz Czamara Michał, 9.komp.
szeregowiec Napierała, 2.komp.kulomiotów
szeregowiec Kaczmarek Wojciech, 3.komp.
szeregowiec Górny Franciszek, 3. komp.
szeregowiec Pukawski Leon,3.komp.
szeregowiec Sotek Bolesław, 3.komp.
szeregowiec Niebowski Antoni, 4. komp.
szeregowiec Stopański Franciszek, 4.komp.
szeregowiec Kowalski Stefan, 5.komp.
szeregowiec Musiał Władysław, 7.komp.
szeregowiec Orgała może Drgała Józef, 7.komp.
szeregowiec Stachowiak Piotr, 10.komp.
szeregowiec Jaskulski, 11.komp.
szeregowiec Materna, 11.komp.
Cześć Ich pamięci.
W polu 24 września 1919 r.
2. Pułk Strzelców Wielkopolskich.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.10.02 R.14 nr 227
Poznań. 29.9. W obronie wschodniej granicy naszej ojczyzny poległ na polu chwały dowódca 1.dywizji strzelców wielkopolskich, generał porucznik Filip Stanisław Dubiski.

Kurier Poznański 1919.10.04 R.14 nr 229
Dnia 4-go października o godz.10-ej rano za duszą ś.p. Stanisława Dubiskiego generała-porucznika Wojsk Polskich, Dowódcy 1-ej Dywizji Strzelców Wielkopolskich, który poległa śmiercią bohaterską w walkach pod Bobrujskiem w obronie ojczyzny, odbędzie się nabożeństwo żałobne w kościele farnym,
o którym zawiadamiają Dowództwo Główne w Poznaniu

http://pl.wikipedia.org/wiki/Filip_Stan ... aw_Dubiski
Filip Stanisław Dubiski (ur. 4 września (23 sierpnia) 1860 w Dubiszczach na Wołyniu, zginął 28 września 1919 pod miejscowością Rynia koło Bobrujska) – generał porucznik Armii Imperium Rosyjskiego i generał dywizji Wojska Polskiego, uczestnik trzech wojen: rosyjsko-japońskiej, I światowej i polsko-bolszewickiej oraz uczestnik powstania wielkopolskiego.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.10.09 R.14 nr 233
Na polu chwały zmarli skutkiem nieszczęśliwego wypadku nasi niezapomniani towarzysze broni ś. p. Wincenty Polaszewski kapral i Franciszek Bartkowiak kanonier. Ziemia kresów naszych w obronie, której walczyli, niech Im będzie lekka!
W imieniu 1. baterii 3.pułku artylerii lekkiej Rosada porucznik i dowódca baterii.

_________________
Bożena

Mam zdjęcia z pogrzebu śp. por. Jeziorowskiego.

A także z transportu poległych, niestety bez opisu. Zdjęcie z okresu walk pod Bobrujskiem.

Tadeusz

Gen. Dubiski na pierwszej rewii pułku ułanów poznańskich 4 kwietnia 1919 roku :

Tadeusz

Kurier Poznański 1919.10.02 R.14 nr 227
Na froncie litewsko-białoruskim polegli w walkach pod Połockiem śmiercią bohaterską i zmarli wskutek odniesionych ran
dnia 21.9-23.9,1919 r. ś.p.
kapral Dobczyński 9.komp.
starszy żołnierz Gruntowy, 9.komp.
szeregowiec Stachowiak , 10.komp.
szeregowiec Jaskulski, 11.komp.
szeregowiec Materna, 11.komp
kapral Kałek Wojciech, 12.komp.
w poległych tracimy dzielnych żołnierzy, którzy brali udział w wszystkich walkach 3.baonu od czasu jego sformowania.
Cześć Ich pamięci.
W imieniu oficerów, podoficerów i szeregowców 3.baonu 2.Pułku Strzelców Wielkopolskich
Dowodzący bataljonem Łański, podporucznik.

_________________
Bożena

źródło Wikipedia.

Kurier Poznański 1919.10.05 R.14 nr 230
Pamięci gen. Dubiskiego.
Z trwogą i przerażeniem czytali dzisiaj wszyscy, co z Nim pójść nie mogli, okropną wieść o śmierci bohaterskiej śp. Generała-porucznika Dubiskiego, dowódcy 1. Dyw. Strz. Wielkop.
Jeszcze dzis mamy przed oczyma, jakeśmy to razem obchodzili tegoroczne święta wielkanocne, gdy pierwsza polska wiosna do naszych zagród zaglądała. Jak ojciec siedziałeś wśród nas, wśród Twego ulubionego 3.pułku i opowiadałeś nam o swojem życiu tułaczem, o swych wśród szczytów kaukaskich walkach, o turkiestańskiej wyprawie lub o mandżurskich bojach, a myśmy słuchali Cię w skupieniu, bo byłeś generałem, a byłeś nam przyjacielem i kochaliśmy Cię dla Twojej prostoty, szczerości, wyrozumiałości i dobroci. A potem sam podążyłeś na front, choć już dawno szron przyprószył Twoją skroń, poprowadziłeś swoich żołnierzy od zwycięstwa do zwycięstwa, poprzez Miński i Bobrujsk aż hen, gdzie sztandary Twoich pułków, białoruskiem słońcem olśnione, mieniły się w tęskniących za ojczyzną falach Dniepru i Dźwiny. I tam ległeś, kochany generale; z piersią rozdartą i zimnym obliczem leżysz teraz, a może i dobrze, że nie słyszysz, jak ludzie bez sumienia i zdrajcy gwałtownie prą do upadku ojczyzny.
Spotkałem dzisiaj młodziutkiego żołnierza z Twoich szeregów. Z bólem i żalem opowiadał mi o Twoim losie. Właśnie z ran wyleczony wyjeżdżał ze szpitala, by powrót przyspieszyć do swojej formacji. Taki to duch tkwi w Twoich oddziałach. Twoja zasługa i Twoja nagroda, coś przez tyle lat wojny i trudów i twardego życia siebie zachował, by się dla Ojczyzny poświęcić.
A gdy się spotkasz z Cieniami Kościuszki, śmiało możesz ma patrzeć w twarz: „Naczelniku, obowiązek swój spełniłem, a moje dzieci, nasi żołnierze dalej swój obowiązek wypełnią, tak jak i ja!”
Dr. Synoradzki


Dzisiaj o godz, 10 przed południem odbyło się w kościele Kolegiaty Farnej uroczyste nabożeństwo żałobne za duszę śp. Stanisława Dubiskiego, generała Wojsk Polskich. W nabożeństwie wzięli udział przedstawiciele Najprz. ks. Prymasa ks. prałat Łukomski, ks. oficjał Meissner, generalicja z Głównodowodzącym gen. Dowbor-Muśnickim na czele, przedstawiciele wojskowych misji zagranicznych z pułk. Marquet. Mszę św. żałobną odprawił dziekan okręgu gen. pom .ks. Stankowski, mowę żałobną wygłosił proboszcz1. Dywizji ks. Wilkans, kreśląc obraz żołnierza-obywatela i człowieka prawego charakteru. Uroczystość zakończyła się konduktem żałobnym, odprawionym przez Dziekana gen. W. P. b. z. pr. ks. kanonika Prądzyńskiego. Kościół był zapełniony wojskiem i publicznością.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.10.15 R.14 nr 238
Dnia 19 stycznia 1919 zmarł w Rybniku, po półtora roku niewoli rosyjskiej, krótko przed powrotem do Ojczyzny nasz jedyny, nigdy niezapomniany brat, dziewierz i wujek ś.p. Bolesław Budzyński w 25 roku życia. O czem donoszą w imieniu rodziny w ciężkim smutku pogrążeni Antoni i Anna z Budzyńskich Warchlewscy. Msza św. za dusze drogiego zmarłego odprawi się w piątek 17, bm. O godz. 8 u Fary. Gostyń w październiku 1919.

przypis B.
dziewierz-szwagier

Kurier Poznański 1919.11.22 R.14 nr 270
Dnia 14.11.br. poległ na posterunku za ojczyznę szeregowiec ś.p. Jan Ormina licząc lat 19. Kompania traci w nim prawdziwego żołnierza-Polaka. Niechaj ziemia polska, w której obronie życie swe oddał, lekką Mu będzie.
W imieniu kompanii Gożciniak sierżant sztabowy, Ciew por.i dowódca komp.
10 kompania III baon I P.R. W polu dnia19.11.1919

Kurier Poznański 1919.11.23 R.14 nr 271
W piątek dnia 21.11.br. umarł wskutek trudów wojennych drugi syn i brat nasz w 21. roku życia starszy strzelec ś.p. Wiktor Skórnicki.
W imieniu ciężko strapionej rodziny, prosząc czcigodnych konfratrów o modlitwę X.Leon Skórnicki.
Pogrzeb odbędzie się we wtorek, dnia 25 bm.o godz. 11 w Kościanie

przypis B.
konfrater -kolega, kamrat

Kurier Poznański 1919.11.28 R.14 nr 275
W poniedziałek dnia 24.11. rozstał się z tym światem, opatrzony św. Sakramentami, w rok po powrocie z niewoli, nasz drogi i dobry syn, kochany brat ś.p. Stefan Kokociński, przeżywszy lat 24. O czem donoszą w smutku pogrążeni rodzice i rodzeństwo.
Pogrzeb odbędzie się w piątek o godz. 4 po południu ze Zakładu Przemienienia Pańskiego przy pl. Bernardyńskim do grobu rodzinnego na starym cmentarzu św. Małgorzaty. Msza św. nazajutrz w kościele Bożego Ciała. Poznań-Wilda.

Kurier Poznański 1919.12.01 R.14 nr 278
W sobotę dnia 29.11.br. umarł wskutek trudów wojennych, opatrzony św. Sakramentami, nasz ukochany syn, brat, szwagier i wujek, kapral 1.pułku ułanów W.P. ś.p. Jan Skórnicki, uczestnik powstania grudniowego, przeżywszy lat 24.
Pogrzeb odbędzie się w czwartek, dnia 4. bm. o godz. 1O w Pniewach.
Ciężko doświadczona matka z rodziną.
Pniewy, Poznań, Front wschodni

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.09.30 R.14 nr 225
Dnia 17 września 1919 r umarł po krótkich cierpieniach na polu chwały, opatrzony św. Sakramentami nasz ukochany towarzysz broni 4.p. Zygmunt Sczaniecki z Jaworowa. Pomimo młodego wieku, bo w 19. wiośnie życia, chwycił za broń pełen nadziei oswobodzenia Ojczyzny. W wiernej służbie dla Polski zakończył swe młode życie. Tracimy w nim wzorowego żołnierza Polaka, którego wspomnienie zachowamy w niezatartej pamięci.
W imieniu towarzyszy broni Ignacy Mielżyński. W polu, dnia 20.9.19.

Kurier Poznański 1919.10.14 R.14 nr 237
Wspomnienie pośmiertne .
Jęk bólu i bezbrzeżnej rozpaczy idący ze Śląska potężnem echem rozległ się po całej Polsce i szarpnął sercem każdego Polaka. Garść młodzieży Wielkopolskiej pospieszył na pomoc swym braciom. I poszedł śp. Zygmunt Sczaniecki, syn Stanisława i Emilii z Jaworowa, niosąc Ojczyźnie w ofierze swą młodość, swe siły i swe życie. Bóg Go obdarzył hojnie swemi darami: dał Mu wysokie zalety serca i rozumu – a pod najtroskliwszą opieką rodziców, w atmosferze prawdziwie chrześcijańskiej i etycznej wzrastał w cnoty i zalety charakteru niezwykłe. I zdawało się, że śp. Zygmunt jest jednym z tych dzielnych i pożytecznych, którym będzie dane Ojczyźnie służyć. Stało się inaczej – młody chłopiec o delikatnem organizmie, nie zdołał przetrwać trudów wojennych i zmarł po krótkiej chorobie na paraliż serca.
Zdala od Swoich umierał ten święty. Do krwawego różańca nieprzeliczonych ofiar dla dobra Ojczyzny przybyła jeszcze jena jednostka. Poszło młode życie, zgasły nadzieje rodziców. Ulga i jedyna pociecha w wielkim bólu niech Im będzie przeświadczeniem, że na ołtarzu Miłości Ojczyzny złożyli to, co mieli najlepszego i najbardziej ukochanego.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.10.15 R.14 nr 238
W obronie kresów wschodnich w walkach z bandami bolszewickimi polegli następujący bohaterowie:
St. strzelec Dudziak Jan, 6 kompania - poległ dnia 19 sierpnia 1919 r
St. podoficer Błaszczyk Ignacy, 7 kompania - poległ dnia 28 sierpnia 1919 r
Strzelec Nowicki Józef, 4 kompania - poległ dnia 29 sierpnia 1919 r
Strzelec Nowak Stefan, 7 kompania - poległ dnia 29 sierpnia 1919 r
Strzelec Kubiaczyk Józef, 7 kompania - poległ dnia 29 sierpnia 1919 r
St. podof. san. Cichocki Władysław, 9 kompania - poległ dnia 1 września 1919 r
Telefonista Filipiak Józef, plutonowy telefonist, - poległ dnia 1 września 1919 r
Strzelec Czabański Walenty, 9 kompania - poległ dnia 1 września 1919 r
Strzelec Cobkowski Jan, 10 kompania - poległ dnia 8 września 1919 r
Strzelec Liberkowski Jan, 3 kompania - poległ dnia 11 września 1919 r
Kapral Kuciak Feliks, 3 kompania - poległ dnia 14 września 1919 r
Strzelec Busz Ignacy, 1 kompania - poległ dnia 1 września 1919 r
Strzelec Zmyślony Wincenty, 11 kompania - poległ dnia 20 września 1919 r
Strzelec Jankowski Ignacy, 1 kompania - poległ dnia 21 września 1919 r
Strzelec Szymczak Jan, 2 kompania - poległ dnia 21 września 1919 r
Strzelec Pawełczyk Jan, 1 K.K.M. - poległ dnia 21 września 1919 r
Strzelec Walaszek Antoni, 4 kompania - poległ dnia 21 września 1919 r
Strzelec Oleszak Stanisław, 1 kompania -poległ dnia 1 września 1919 r
Strzelec Krysmalski Józef, 11 kompania - poległ dnia 22 września 1919 r
Cześć Im, albowiem oddali życie za najświętszą sprawę.
W imieniu oficerów i żołnierzy 3.Pułku Strzelców Wielkopolskich
Szylling, podpułkownik i dowódca pułku.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.10.18 R.14 nr 241
Dna 13 bm. Zmarła w szpitalu polowym w Mińsku, nasz najmłodszy, ukochany syn i brat, w 19 roku życia ś.p. Michał Barilitz ochotnik 3. pułku artylerii.
Pogrzeb odbędzie się po sprowadzeniu zwłok do Czempinia. W ciężkim smutku pogrążeni rodzice i bracia.

Kurier Poznański 1919.10.19 R.14 nr 242
Leonard Truś dowódca 4 baterii 3.pułku artylerii lekkiej Wp.,ciężko ranny dnia 23.9.1919 na froncie litewsko-białoruskim, zmarł 30.9.1919 wskutek otrzymanych ran w szpitalu polowym w Bobrujsku.
Poległ śmiercią walecznych na polu chwały bohatersko pełniąc Swój obowiązek podczas boju z bolszewikami.
D-two 3 pułku artylerii lekkiej Wp.

Kurier Poznański 1919.10.19 R.14 nr 242
Na froncie litewsko-białoruskim polegli z 4.bat.3.p.a.l.Wp.31.9.1919
śp.
Kanonier Józefowicz Antoni
Kanonier Łoża Wiktor
Kanonier Janicki Stanisław
Dnia 28.9.1919 z 5.bat.p.a.l.
śp.
Kapral Flieger Zygmunt
St. kanonier Stanisławski Włodzimierz
St. kanonier Dybiena Piotr
Bohatersko spełniając Swój obowiązek podczas boju z bolszewikami, polegli śmiercią walecznych na polu chwały.
D-two 3 pułku artylerii lekkiej Wp

Kurier Poznański 1919.10.23 R.14 nr 245
Dnia 29 września polegli na froncie litewsko-białoruskim śp.
Kapral Zygmunt Flieger
St. kanonier Piotr Dybiena
St. kanonier Włodzimierz Stanisławski z 5.baterii 2.dyw 3 pułku artylerii lekkiej. W poległych straciliśmy serdecznych druhów - przyjacieli a Ojczyzna dzielnych obrońców. Cześć Ich pamięci!
D-ca i żołnierze 5.bat.2 dyw.3 pułku a.l.

Kurier Poznański 1919.11.04 R.14 nr 254
Na polu chwały polegli śmiercią bohaterską za wolność kresów wschodnich na froncie litewsko-białoruskim w walkach pod Bobrujskiem w dniach 29 i 30.9.1919
Śp. Leonard Truś ppor. i dowódca 4.bat.3.p.a.l.
Antoni Józefowicz kanonier
Wiktor Łoża kanonier
Stanisław Janicki kanonier
Śmierć Ich jako przykład w niewygasłej pamięci zachowamy. Niechaj Im ziemia lekką będzie.
W imieniu towarzyszy broni 4.baterii,3.pułku art. lek. Zagrodzki podporucznik i dowódca baterii.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.12.07 R.14 nr 283
W środę, dnia 3 grudnia zasnął w Bogu Franciszek Kaczmarek szeregowiec żandarmerii z plutonu Eksp. Żand. Pol. Frontu Wielkopolskiego, w szpitalu W.P. w Ostrowie z powodu ran odniesionych z ręki zbrodniczej przy gorliwem spełnianiu służby w obronie Ojczyzny.
Część Jego pamięci! Dowództwo Ekspozytury Żandarmerii Polowej Frontu Wielkopolskiego

Kurier Poznański 1919.12.10 R.14 nr 284
W czwartek 4 b.m. przed południem zmarł wskutek nieszczęśliwego wypadku, po dokonanej operacji w szpitalu wojskowym z Ostrowie, nasz druh ś.p. Stanisław Cwojdziński st. żandarm II. Brygady żand. Kraj.
O czem donoszą w dowód wiernej pamięci jego towarzysze z objazdu „Wejherowa” w Ołoboku pow. Ostrów

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.12.17 R.14 nr 290
Dnia 7 grudnia 1919 r. o godz.11.30 przed południem poległ śmiercią bohaterską w obronie Kresów wschodnich ugodzony kula bolszewicką w pierś śp. Kazimierz Majchrzycki strzelec z 1.komp. 1.pułku Strzelców Wielkop.
Nieustraszonem męstwem i odwagą zjednał sobie serca Swych przełożonych i kolegów. Kompania straciła w Poległym nie tylko dobrego i prawego żołnierza, ale i ogólnie lubianego przez Swych towarzyszy broni przyjaciela, o którym pamięć na zawsze zachowa.
Wierzejewski, ppor.i dca. Kolp.

Kurier Poznański 1919.12.17 R.14 nr 290
W niedzielę, dnia 14 bm. o godz. 3 rano zasnął w Bogu, jako ofiara wojny światowej, po długich i ciężkich cierpieniach, opatrzony św. Sakramentami mój najdroższy syn, nasz najukochańszy brat, szwagier i wujek ś.p. Walerian Robiński w 32 roku życia. Pogrzeb odbędzie się w czwartek dna 10 bm. o godz.3.30 po poł. z domu żałoby na nowy cmentarz farny. W nieutulonym smutku pogrążeni matka z dziećmi i rodziną. Poznań, 16.12.1919 ul. Wodna nr 13a (Butelska)
Skrzetusz-Bobrujsk-Kórnik

Kurier Poznański 1919.12.21 R.14 nr 294
W niedzielę, 14 grudnia rano o godz.2.30 zasnął w Bogu po czteroletnich trudach wojennych, po długich i ciężkich cierpieniach opatrzony św. Sakramentami, nasz najdroższy, nigdy niezapomniany syn i brat śp. Edmund Geppert przeżywszy lat 28.
W ciężkim smutku pogrążeni rodzice i rodzeństwo. Grabów, 19.12.1919

Kurier Poznański 1919.12.23 R.14 nr 295
Dnia 12 grudnia zmarł w 19.roku żucia w lazarecie wojskowym w Rzeszowie, walcząc od pierwszego dnia pamiętnych dni grudniowych w 1918 za Ojczyznę, odznaczony kilkakrotnie za waleczność, nasz jedyny, najukochańszy syn i brat ś.p. Tadeusz Pazderski podchor. bat.zap.I.pułku pol. Legionów.
Pogrzeb odbył się w Rzeszowie dnia 14 bm. Donosząc o bolesnej stracie Krewnym i Znajomym, proszą o modlitwę za Jego duszę w nieutulonym żalu matka, siostry i rodzina. Poznań, 22.12.1919

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.12.28 R.14 nr 298
W niedzielę, dnia 21 bm. zmarł w szpitalu Ujazdowskim w Warszawie, w 24.roku życia, walcząc od pierwszego dnia pamiętnych dni grudniowych w 1918 roku za Ojczyznę, odznaczony za waleczność, nasz najukochańszy i nigdy niezapomniany syn, brat i kuzyn śp. Bolesław Lubiński sierż. linj. bat. zap.I.pułku. Legionów polskich.
Pogrzeb odbył się w Warszawie, dnia 23 b.m. Msza św. Za spokój duszy Jego odbędzie się w poniedziałek, dnia 29 b.m. o godz. 9 w kościele św. Marcina.
W ciężkim smutku pogrążeni rodzie i rodzeństwo. Poznań 27.12 1919 r.

Kurier Poznański 1919.12.12 R.14 nr 286
Przy pełnieniu swych obowiązków służbowych zmarł na tyfus plamisty w6.szpitalu polowym w Łucku lubiany ogólnie i szanowany porucznik-lekarz Jerzy Pyszkowski lek. ordyn. 6.szpit.pol.w Łucku. Pochowany w Łucku dnia 11.12.1919 W imieniu całego korp .sanit. W.P. Inspekcja Sanitarna.

Kurier Poznański 1919.12.20 R.14 nr 293
Dnia 8 grudnia br. zmarł, opatrzony św. Sakramentami, porucznik-lekarz śp. Jerzy Pyszkowski w VI szpitalu polowym Wielkopolan w Łucku. Na wysuniętej placówce Wielkopolskiej pracował Zmarły jako dzielny syn Ojczyzny, spełniając twardy obowiązek lekarski sumiennie i z zupełnem zaparciem się siebie. Nie bacząc w niesieniu pomocy chorym na własną osobę i bezpieczeństwo, zaraził się i uległ tyfusowi plamistemu. Ojczyzna traci w Zmarłym jednego z najlepszych synów, społeczeństwo dzielnego i zawsze cenionego kolegę i przyjaciela.
Cześć Jego pamięci!
Grono kolegów i przyjaciół VI. szpitala Wielkopolan w Łucku. Łuck w grudniu 1919r.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.12.03 R.14 nr 279
Zgon ochotnika-patrioty.
Dnia 7 listopada postradał życie wskutek nieszczęśliwego wypadku, jeżeli nie najstarszy, to przynajmniej jeden z najstarszych żołnierzy wielkop. szeregowiec Mroczyński z 10.pułku strzelców wielkopolskich. Ur 21,.11.1849 w Pakości. Za młodu służył w francuskiej legii zagranicznej. Był żołnierzem całą duszą. Kiedy Wielkopolanie chwycili za oręż, on mimo69 lat wieku zgłosił się jako ochotnik do wojska i nie szukał jakiejś spokojnej posady za frontem, lecz walczył z bronią w ręku w pierwszej linii na równi z młodszymi. Brał udział w walkach swego pułku na froncie wielkop. a potem w całej ofenzywie na froncie galicyjsko-wołyńskim. Gorący patriota, był zarazem wzorem sumienności i gorliwości w służbie. Pochowany został w Osiecznie. Część Jego pamięci!

_________________
Bożena

Bożenko , dziękuję za:
Kurier Poznański 1919.12.28 R.14 nr 298
W niedzielę, dnia 21 bm. zmarł w szpitalu Ujazdowskim w Warszawie, w 24.roku życia, walcząc od pierwszego dnia pamiętnych dni grudniowych w 1918 roku za Ojczyznę, odznaczony za waleczność, nasz najukochańszy i nigdy niezapomniany syn, brat i kuzyn śp. Bolesław Lubiński sierż. linj. bat. zap.I.pułku. Legionów polskich.
Pogrzeb odbył się w Warszawie, dnia 23 b.m. Msza św. Za spokój duszy Jego odbędzie się w poniedziałek, dnia 29 b.m. o godz. 9 w kościele św. Marcina.
W ciężkim smutku pogrążeni rodzie i rodzeństwo. Poznań 27.12 1919 r.

To mój wujek, a jego siostry podczas Powstania Wlkp. były harcerkami-łączniczkami u Masadyńskiego.

_________________
Magdalena Blumczynska
-----------------------------
Kessel,Hubert,Vietz RudalCiastowski, Lorkiewicz- Sarnowa,Szymanowo,Bojanowo,Rawicz
Czekalscy, Stacheccy - Dąbrówka Kościelna,Pobiedziska Poznań
Staniewscy - Dubin,Jutrosin, Kórnik,Poznań,Pobiedziska

Kurier Poznański 1919.01.04 R.14 nr 3
Dnia 27 grudnia1918 poległ z Ojczyznę naszą w walkach pierwszej prowokacji niemieckiej, nasz druh i naczelnik 8 kompanji , w 32 roku życia ś.p. Franciszek Ratajczak zastępca oficera. Poległy, który przybył znad Renu bronić naszej sprawy, pierwszy za nią życie oddał. Niech mu ziemia polska lekką będzie.
Pogrzeb odbył się w Nowy Rok o godz. 1.po południu z śmiertelnicy lazaretu wojskowego na cmentarz parafii św. Łazarza. Cześć Jego pamięci!
Druhowie I.i V.komp. Straży bezpieczeństwa

Wypada nam podnieść jeden jeszcze szczegół z życia ś.p. Ratajczaka świadczący o wielkiej miłości Ojczyzny zmarłego i jego przywiązani do naszej sprawy. Bawił on z żoną i dzieckiem w odwiedzinach w Poznaniu, gdzie go zaskoczyły znane krwawe wypadki w dniu 27 grudnia. Na odgłos strzałów porwał się jako jeden z pierwszych do obrony, a gdy go żona prosiła, by, pomnąc na nią i na dziecko nie narażał się na niebezpieczeństwo, odrzekł z zapałem: Wpierw Ojczyzna, a potem rodzina-i poszedł by z wyroków Bożych ponieść śmierć bohaterską. Cześć Jego pamięci!

http://pl.wikipedia.org/wiki/Franciszek_Ratajczak

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.03.11 R.14 nr 58
Kostrzyn. (Pogrzeb bohatera). W walce z najeźdźcami znalazł śmierć bohaterską Włodzimierz Miklaszewski, syn obywatela i obecnego burmistrza naszego p. Ludwika Miklaszewskiego. W jednej z ostatnich walk pod Nakłem dostał się śp. pamięci Włodzimierz ciężko ranny do niewoli, w której umarł. W eksportacji z dworca i pogrzebie brały udział prócz wszystkich cechów i towarzystw niezliczone rzesze publiczności. Mowę żałobną wygłosił proboszcz tutejszy ks. Fischbach, któremu asystowało w eksportacji kilku duchownych. Na cmentarzu zaśpiewało Koło śpiewackie „Na groby”. Po 3 salwach honorowych zakończyła się ta smutna a tak wzniosła uroczystość. Ziemia ojczysta, w której obronie bohater życie oddał, niechaj Mu lekka będzie.

_________________
Bożena

Dziękuję bardzo za informację. Tak bogatego opisu pogrzebu nie znałam. Ojciec wyznaczył najstarszego syna do wzięcia udziału w powstaniu. To był młodziutki chłopak i tragedia rodzinna.
Pozdrawiam, Ina

Kurier Poznański 1919.05.18 R.14 nr 114
W piątek, dnia 16.maja rb. o 1 ½ w nocy zasnął w Bogu, opatrzony św. Sakramentami , w 83. roku życia , mój drogi brat, nasz kochany stryj i wuj. śp. Stefan Okoniewski weteran z 1863. roku. Pogrzeb odbędzie się we wtorek, dnia 20.bm. o godz. 4. z domu żałoby, Jeżyce, ul. Nollendorfa 36, o czem donosi w smutku pogrążona rodzina.

Kurier Poznański 1919.05.21 R.14 nr 116
W poniedziałek, dnia 19.maja br. o godzinie 4 ½ w nocy rozstał się z tym światem, po ciężkich cierpieniach, opatrzony św. Sakramentami, mój najdroższy mąż, nasz ukochany ojciec i brat śp. Ludwik Mańkowski oficer wojsk polskich z roku 1863. w 80. roku życia, o czem donoszą w głębokim smutku pogrążeni żona, dzieci i brat. Chrustowo-Miłosław-Poznań. Eksportacja i pogrzeb odbędzie się 22. bm. o godz. 9 ½ przed poł. w Miłosławiu.

_________________
Bożena

Postęp Nr61 Poznań, piątek 14. marca 1919

* W szponach "Heimatschützu". Franciszek Brudło z Wąchowna udając się do Berlina na ślub siostry, został pod Zbąszyniem podczas rozruchów zbrojnych przez "Heimatschütz" zamordowany. Ojciec ofiary otrzymał zapozew, aby ciało syna pogrzebał. Przybywszy do Zbąszynia odnalazł ojciec zwłoki syna w więzieniu przy końskiem targowisku. Leżało tam ośm trupów: 7 mężczyzn i kobieta. Badając ubitego syna, ojciec stwierdził na jego piersiach sine ślady a ciało lewej ręki oraz dwa palce były wyrwane; twarz ranami okryta, dolna warga rozerwana, lewy policzek ostrym przedmiotem przecięty począwszy od dolnej części ucha ku lewemu kątowi ust. Śladów kul nie było. Nieboszczvk został zupełnie obrabowany. Albowiem z domu zabrał 60 mk. oraz ręczny kuferek z rzeczami, legitymacją itd. Z tego wszystkiego znaleziono przy zmarłym tylko wykaz sołtysa i kartę przejazdu wojskową. Ofiar było bardzo wiele. Ciała nieszczęśliwych zagrzebano w dole, przeznaczonym do śmieci.

* Z rozkazów dziennych głównodowodzącego generał- porucznika Dowbor Muśnickiego. Przy zdobyciu pancernego pociągu dnia 17. lutego br. odznaczyli się niżej podani saperzy 1. batalionu saperów wielkopolskich:
1. plutonowy Grzesiak Józef - zabity,
2. szereg. Banaszak Stanisław - ranny,
3. st. żołn Murawski Marjan - ranny,
4. szereg. Heryszczak Jakób - ranny,
5. szereg. Sroka Stefan - ranny,
6 szereg. Gryl Feliks - ranny,
7. szereg. Leśniewski Wojciech,
8. szereg. Wiśniewski Ignac,
9. szereg Filipek Władysław.
Ta oto dziewiątka po wysadzeniu toru kolejowego, nie zważając na znaczną przewagę załogi pociągu mężnie rzuciła się do ataku i walcząc aż do przybycia posiłków, nie dała wrogowi wycofać pociągu. W nierównej walce tylko trzech ocalało. Ten czyn bohaterski stawiam za wzór. Poległym niech ziemia rodzinna będzie lekką! Reszcie - szczycąc się, że dowodzę niemi - składam podziękowanie. Rozkaz ten przeczytać przed frontem wszystkim wojskom mi podległym.
Wydział prasowy
Dowództwa Głównego.


* Kościan. Straszny wypadek zdarzył się wczoraj wieczorem w tutejszych koszarach wojskowych. Gdy żołnierz Stanisław Dobraś czyścił strzelbę, nie pamiętając, że jest nabitą, padł nagle strzał, który ugodził w pobliżu stojącego żołnierza Piotra Sipurę tak nieszczęśliwie w głowę, że po kilku minutach skonał. Zarówno Sipura jak i Dobraś pochodzą z Lubusza.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.03.01 R.14 nr 50

Dnia 18. lutego 1919 poległ śmiercią bohaterską przy zdobywaniu pociągu pancernego pod Rynarzewem śp. Józef Grzesiak z Pamiątkowa, plutonowy z I. Komp. Saperów.Bohaterowi cześć! I.bataljon saperów w Poznaniu.


W a l k a p o d R y n a r z e w e m. - Pamiętnym dniem w dziejach I bataljonu saperów wielkopolskich jest 17 luty 1919 r., data zdobycia w nierównej walce pociągu pancernego, pad Rynarzewem. Ciągłe wypady niemieckich pociągów pancernych na tym odcinku zmusiły nasze dowództwa do energicznego, przeciwdziałania. Pastanowiano wysadzić tor kolejowy pod Rynarzewem i w ten sposób odciąć możność odwrotu nieprzyjacielskiej pancerce. Do
wykonania tego, zadania został wyznaczony plutonowy Józef Grzesiak z 8 saperów z 1-ej kompanji I bataljonu saperów. Dnia 11 lutego, przygotowania do zniszczenia toru zostały wykonane, wybuch jednak nie nastąpił z powodu uszkodzenia przewodów ogniowych przez kolonistów niemieckich. Dopiero 17 lutego, udało się plutonowemu Grzesiakawi wysadzić tor po przejściu pociągu. Załoga pociągu, usłyszawszy wybuch, usiłowała natychmiast wrócić do swoich pozycji, ale w powstałej wyrwie wykoleiły się dwa wagony pancerne. Niemcy, zorjentowawszy się, że przez zniszczony odcinek toru nie przejadą, odczepili owe dwa wykolejone wagony i całą parą ruszyli naprzód z zamiarem dostania się do pobliskiego lasu.
Tymczasem od strony niemieckiej nadjechał pociąg osobowy z posiłkami, które rozpoczęły pracę nad usunięciem przeszkody. Plutonowy Grzesiak, usiłując za wszelką cenę nie dopuścić do uprzątnięcia i naprawienia toru i licząc na pomoc będącej w pobliżu 1-ej kompanji gnieźnieńskiej, uderzył swoją garstką saperów na załogę pociągu. Pomoc jednak nie nadchodziła, a Niemcy, widząc małą garstkę nacierających śmiałków, zasypali ich pociskami
armatek i miotaczy min. Saperzy Grzyl i Sroka zostali ranni, lecz pozostali nie upadli na duchu. Odprowadzający rannych saper Filipiak wezwał kompanję gnieźnieńską na pomoc, ale wysłany oddział, złożony z 30 strzelców, z powodu wzmożonego ognia nie mógł dojść do stanowisk saperów. Dopiero osaczenie Niemców z dwóch stron przez resztę saperów i nadesłane dalsze posiłki piechoty zmusiły ich do opuszczenia pociągu i ucieczki w lasy.
Walka trwała od 9 do 13 godziny. W boju tym, oprócz wyżej wymienianych, zostali ranni saper Murawski i saper Floryszczak, a plutonowy Grzesiak i saper Banaszak polegli śmiercią żołnierską. Uczestnicy tego, boju, jako jedni z pierwszych żołnierzy wielkopolskich, zostali odznaczeni krzyżem orderu wojennego Virtuti Militari V klasy, a o świetnym ich czynie tak pisał generał Dowbór-Muśnicki w rozkazie dziennym Nr. 65:
Autor. Porucznik Witold Mańkowski Warszawa 1934.

Mój komentarz
Józef Grzesiak ur. 2.3.1891. Pochowany w Cerekwicy. Data śmierci w powyższym nekrologu z Kuriera jest błędna.Treść Rozkazu dziennego Nr 65 podana w poprzednim poście. Nazwisko Heryszczak powinno brzmieć Floryszczak.

_________________
Bożena

Postęp, 14.12.1919.

Ministerstwo Spraw Wojskowych komunikuje następujący
Spis jeńców polskich zmarłych w niewoli w szpitalach zakaźnym i żydowskim w Kamieńcu Podolskim oraz w szpitalu Czerwonego Krzyża w Nowej Uszycy.
1. Pietraszek Marcin, lat 23 z ziemi Kaliskiej.
2. Kulasiński Wojciech, lat 21, syn Michała.
3. Rozwadowski Stanisław, lat 21, syn Michała, Sosnowiec z ziemi Piotrkowskiej.
4. Kawecki Józef, syn Jana, lat 21, z ziemi Piotrkowskiej.
5. Krasmyk Józef, syn Ludwika, lat 21, ziemia Radomska.
6. Hemmer Zelik, syn Mojżesza, lat 21 - Sosnowiec ziemia Piotrkowska.
7. Szymański Tadeusz, lat 23, z ziemi Piotrkowskiej.
8. Prehalski Hieronim, syn Józefa, lat 23, z ziemi Warszawskiej .
9. Sieraziński Stefan, lat 16, ochotnik Kostilskiej guberni
10. Zasko Józef, syn Jerzego, lat 21, z Zamościa, z ziemi Chełmońskiej.
11. Chrzanowski Stefan, lat 23, z ziemi Kaliskiej.
12. Kawe Mordko, lat 23 z Kalisza, ul. Warszawska 8.
13. Melnik Henryk, lat 19, stud. med. II. kursu uniwersytetu Krakowskiego.
14. Schmidtke Rudolf, z ziemi Grodzieńskiej, zmarł 26 sierpnia.
15. Kroszniewski Izdaleon, miasto Kutno, Królewska nr 16, zmarł 3. 9.
16. Rozemberg Mordko, z miasta Piaseczna.
17. Suchet Lejba, miasto Warszawa, ul. Pawła nr. 6, tyfus i dyzenterja.
18. Szrajer Johan, lat 20, miasto Zegarów, z ziemi Ka liskiej, dyzenterja.
19. Jonzlinski Moryc, z Kałuszowa, ewent Kałuszyna.
20. Mann Szyja, syn Abrama, lat 20, z Warszawy, ulica Soczyńska.
21. Pech Srul, syn Mordki, Biłgoraj. z ziemi Lubelskiej.
22. Matys Szerman, lat 25 z Warszawy, ul. Miła 38, zmarł 11. 9.
23. Nushaum Mojchel, syn Jankla, lat 23, miasto Zawichost pow. Sandom.
24. Dąbrówka Józef, zmarł 7. 9.
25. Dąbrówka Franciszek, zmarł 10. 9.
26. Konopka Ludwik, zmarł 8. 9.
27. Kopianiak Władysław, zmarł 10. 9.
28. Korda Władysław, zmarł 27. 9.
29. Bankowski Aleksander, zmarł 10. 9.
30. Dziokaniak Stanisław ewent. Dzubania, zmarł 3. 9.
31. Marjański Witalis, zmarł 8. 9.
82. Myszka (Chiszownik) Antoni, lat 22.
33. Kasynowicz Czesław, ewent. Kostrowicz, zmarł 2. 10
34. Kuliniak Wincenty, ewent. Kuliszek, zmarł 23. 9.
35. Magdaliński Wacław, zmarł 22. 10.
36. Towka Szejn, zmarł 27. 9.
37. Masniej Mikołaj, zmarł 29. 9.
38. Medus Józef, lat 22.
39. Madelik Roman, lat 23, zmarł 13. 10.
40. Kołodziejczyk Władysław, lat 23, zmarł 12 10.
41. Tułacz Wacław, lat 24, zmarł 18. 10.
42. Hubek Stanisław, łat 22, zmarł 5. 10.
43. Szeląg Józef, lat 20, zmarł 6. 10.
44. Płatek Józef, łat 21, zmarł 20. 10.
45. Osuch Michał, lat 22, zmarł 6. 10.
46. Hekerman Jan.
47. Dohruch Józef, lat 18, zmarł 31. 8.
48. Ender Chaskiel, lat 22.
49. Policz Filipi, lat 18, zmarł 24. 9.
50 Różycki Piotr, lat 20.
51. Lapros Stanisław, zmarł 12. 9.
52. Warchot Juljan, lat 21, zmarł 1. 9.
53. Walek Piotr Teofil, zmarł 1. 9.
54. Zieliński Stanisław, lat 20, zmarł 2. 9.
55. Kołc Józef, lat 21, zmarł 20. 9.
56. Fondasiewicz Stanisław, lat 23, zmarł 10. 10.
57. Wachowicz Jan, lat 21, zmarł 19. 10.
58. Mak Bronisław, lat 23, zmarł 19. 10.
59. Kozłowski Stanisław, lat 19, zmarł 19. 10.
60. Jóźwiak Stanisław, lat 23, zmarł 5. 10.
61. Pawlak Władysław.
62. Kopon Władysław.
63. Piątkowski Aleksander.
64. Matjaszek Witold.
65. Mastalski Stanisław.
66. Krysiczak Franciszek.
67. Ptaszek ewent. Przasekl Józef.
68. Zysk ewent. Żysk Stanisław.
69. Oramik August.
70. Dibut Mateusz.
71. Jakobowsfi Józef.
72. Lomanowski ewent. Lewandowski ewent. Romanowski Wojciech.
73. Wojcach Stanisław.
74. Krummert Rudolf.
75. Biłuj Piotr.
76. Anderen Wieczysław ewent. Mieczysław.
77. Archaliński Józef.
78. Kosaczuk Klemens.

_________________
Bożena

Postęp. Poznań, niedziela 23.3.1919

Miłosław. Dnia 15 bm. odprowadziliśmy na wieczny spoczynek przy udziale 8 księży zwłoki młodego żołnierza poległego w Kowalewie pod Margoninem, śp. Jana Michalaka, syna ogólnie szanowanego cieśli Stanisława Michalaka z Miłosławia. Waleczny ten żołnierz odznaczył się już w licznych bitwach w obronie Ojczyzny, a dzielność jego i nieustraszona odwaga świeciły przykładem szeregom towarzyszy. Rwał się do boju wiedziony gorącą miłością Ojczyzny, której młode swe życie poświęcił w ofierze, to też żal nasz towarzyszy mu poza grób i szczere współczucie dla pozostałych rodziców. Pogrzeb był wspaniały, tłumy całe odprowadziły poległego dla Polski syna, wszystkie domy powiewały chorągwiami, trumna przykryta była kwiatami, a wieńce od mieszkańców Miłosławia niosły panienki w bieli, które nad grobem pieśnią żegnały bohatera. Koło śpiewackie (chór męski) zakończyło tę smutną uroczystość pieśnią „Na groby”, a pluton wojska, przybyły z Wrześni, pożegnał towarzysza trzykrotną salwą. J. S.

_________________
Bożena

Postęp. Poznań, wtorek 25.3.1919

Dobicie rannego przez Niemców.
Na polu walki pod Szczepicami znaleziono Konstantego Janikowskiego, zamieszkałego w Polichnie-Olędrach a należącego do wojska polskiego, z zmiażdżoną czaszką. Lewa strona czaszki powyżej ucha była wduszona, część kości wystawała. Szyja była częściowo poprzerywana. Konstanty Janikowski, obawiając się internowania, musiał z domu uciec i wstąpił do wojska polskiego. Pod Szczepicami został zraniony dwoma strzałami w nogę, lecz z powodu gwałtownego ognia z niemieckiego pociągu pancernego nie mogli go Polacy z sobą zabrać. Przypuszczalnie został Janikowski przez Niemców w bestjalny sposób dobity.


Postęp. Poznań, niedziela 6. 4.1919.

Data 24. marca doszła nasz tragiczna wiadomość, iż dnia 19. zm., poległ na polu chwały pod Lwowem, w obronie Ojczyzny, nasz najukochańszy syn i najdroższy brat ś. p. Władysław Jopek w 18. roku życia ochotnik w 1.komp. Strzelców Wielkop., o czem donoszą ciężko strapieni Rodzice i rodzeństwo. Poległeś śmiercią bohaterską jako rycerz bez skazy za wolność ojczystej ziemi naszej, którą tak gorąco ukochałeś. Niechaj ci ona lekką będzie!
Śpij, Władziuku, w zimnym grobie Niechaj Polska śni się Tobie.
Poznań - św. Łazarz, ul. Kolejowa 9.

Postęp. Poznań, środa 16.4.1919.

Dnia 9. bm. zmarł wskutek ran odniesionych pod Lwowem długoletni członek Towarzystwa naszego ś. p.Nikodem Wiśniewski. Pogrzeb odbędzie się w środę dnia 16. bm. o godzinie 2 i pół po południu z lazaretu garnizonowego. O liczny udział w pogrzebie prosi Zarząd Tow. Młodych Przemysłowców.

Dnia 9. bm. poległ nasz długoletni członek śp. Nikodem Wiśniewski. Pogrzeb odbędzie się w środę dnia 16. kwietnia o godz. pół do 3. z głównego lazaretu wojskowego na cmentarz garnizonowy. O liczny udział członków w pogrzebie prosi Zarząd kat Tow. Rzemieśl. Polskich w Poznaniu.

_________________
Bożena

Kurier Poznański 1919.05.23 R.14 nr 118

Dnia 21. stycznia br. zmarł w niewoli, po ciężkiej chorobie w Orenburgu śp. Władysław Koczorowski.
O czem krewnym i Znajomym prosząc o modlitwę donosi rodzina.
Nabożeństwo żałobne odbędzie się w sobotę o godz. 9. w kościele św. Wojciecha.

_________________
Bożena

Dziękuję Pani za trud w wyszukiwaniu tych wiadomości. Sam nie znalazłbym jej nigdy. To ważna wiadomość w historii mojej rodziny.

_________________
Pozdrawiam, Leszek.

Nazwiska:
Jopek,Głowacki,Zbierski,Owczarzak - Janowo k/Środy,par.Mączniki
Szaroleta,Przybysz - Głuszyna k/Poznania
Krzyżan,Danecki - Budzisław,par.Gościeszyn
Szymański,Krzyżan - Szlachcin
Kaczmarek,Hurysz - Żerniki,par.Opatówko

Orędownik Gostyński, rok 1919.
http://www.muzeum.gostyn.pl/PRASA?idAkt ... %20%201919

Nr 12, 16. I.

Spis żołnierzy rannych w Drobninie.

I. Lekko ranni :

1. Kaczmarek Jan, Lubin, urodzony 27. 2. 97.
Odwieziony do Marysina 11. 1. 19.
2. Kokosiński Wojciech, Borowo p. Czempin, urodzony 2. 3. 97.
Odwieziony do Marysina 11. 1. 19.

II. Lżej ranni :

1. Piosik Szczepan, Golinki p. Rawicz, urodzony 18. 12. 89.
Odwieziony do Marysina 11. 1. 19.
2. Talarski Leonard, Piaski, urodzony 17. 10. 97.
Odwieziony do Marysina ( data nie podana - przypisek mój ).
3. Gramenc Jan, Lupin, urodzony 21. 11. 97.
Odwieziony do Marysina 12. 1. 19.
4. Maciejewski Augustyn, Borek, urodzony 4. 8. 97.
Odwieziony do Marysina 12. 1. 19.

III. Ciężko ranni :

1. Machowiak Jan, Kąkolewo, urodzony 7. 7. 99.
Leży w Drobninie.
2. Kaczmarek Jan, Kąkolewo, urodzony 19. 5. 98.
Leży w Drobninie.
3. Masztalerz Franciszek, Kościan, urodzony 1. 1. 99.
Umarł 12. 1. 19 w Drobninie.
Potworowski.
Komenda W.P. w Gostyniu.

Nr 18, 23. I.

W bitwie pod Pawłowicami dnia 11. b. m. poległ druh, którego osobistości
nie można dotychczas wypośrodkować.
Podamy następujące oznaki :
Na spodniach nazwisko Olejniczak, na mundurze Komorniczak,
koszula trykotowa, jaka brązowa heklowana, ciemno oliwkowa kamizelka, cywilna
w prążki zielonkowate.
Wiek 18 - 20 lat, wzrost średni, oczy niebieskie, twarz pociągła.
Zgłoszenia przyjmuje Komenda W.P. w Gostyniu.
Komenda W. P. w Gostyniu.
Potworowski.

Nr 19, 24. I.

Polegli za sprawę ojczystą.

Dnia 11. I. 19 :
Stanisław Gogulski z Borku.
Stanisław Rybacki z Bodzowa, zmarł z powodu otrzymanych ran.
Sodolski Leon z Gostynia.
Porankiewicz z Piasków, zaginął pod Pawłowicami.

Dnia 19. I. 19 :
Władysław Cybulski z Szelejewa.
Jan Heinach z Gostynia.
Czesław Poradzewski z Gostynia.
Antoni Wielgosz z Szelejewa umarł z ran.
Franciszek Busch z Grabonoga.
Gulczyński Feliks z Gostynia.
Kusz Józef z Ponieca.

Dnia 21. I. 19 :
Rybacki Stanisław, komp. 7 z Bodzowa, zmarł w Pawłowicach.

Ranni :

I komp.
Tkacz Stanisław z Gostynia, ranny znajduje się w szpitalu w Poniecu.
Gościniak Stanisław z Gostynia, ranny znajduje się w szpitalu w Poniecu.

2 komp.
Dąbrowiak St. Przybina.
Hofman Wincenty, Michałowo.
Marciniak Ign. Michałowo.
Pawlak Józef, Lubonia.
Sadlowski ?Jan, Drzewce - ( Sadłowski - nie mogę odczytać ).
Szachetka Jan, Grabonóg.
Talarczyk Ludwik, Piaski.
Wojtkowski Walenty, Karchowo.
Gorwa Jan, Grabonóg.

3 komp.
Beczkiewicz Wacław, Gostyń.
Stroiński Bolesław, Gostyń.
Majer Roman, Gostyń.
Knapp Antoni, Teodozewo.
Michalak Józef, Gostyń.

7. komp.
Bąkowski Stanisław z Piasków, ranny znajduje się w Marysinie ( Piaski ).
Danielczyk Franciszerk z W. Strzelcza, ranny znajduje się w Marysinie ( Piaski ).
Pacholski Jan z Nowej-Wsi, ranny znajduje się w Klasztorku ( Poniec ).
Wilkoński Izydor z Leszna, ranny w niewoli.
Pacholczyk Maciej z Bolencina, ranny w niewoli.

Zaginęli :

3. komp.
Kaczmarek St. Drogoszewo.
Pakurka Fr. Zalesie.
Haertle Seweryn, Drzewce.
Ulatowski Wincenty, Poniec.
Kloziński Antoni, Poniec.
Komenda Wojskowa w Gostyniu.
Potworowski.

Nr 25, 31. I.

Sytuacja wojenna na odcinku Leszno.
Sprawozdanie z dnia 27. I. 19.

" W nocy z dnia 26 - 27 I. 19. zaatakowały dwa patrole ze załogi robczyskiej wieś Przybinę.
Otoczywszy niepostrzeżenie pałac właściciela Martinyego, gdzie się znajdowała kwatera oficerów.
Wzięto po krótkiej walce do niewoli oficerów, między nimi syna właściciela - i 9 żołnierzy...
Grupa Leszno ".

Nr 26, 1. II.

Za sprawę ojczystą polegli :

St. Konarski, Krobia, 5. komp.
F. Paszke, Śrem, 6. komp.
A. Kubacki, Krobia, 5. komp. ( zmarł z ran ).

Ranni :

St. Formanowski, Krobia, lekko ranny.
W. Knapp, Potażyce, lekko ranny.
M. Andrzejewski, Posadowo, l. ranny, pełni służbę nadal.
W. Gierczyk, Górzno, lekko ranny, pełni służbę nadal.
M. Głapiak, Kąkolewo, ciężko ranny.
Gostyń, dnia 29 stycznia 1919.
Komenda Wojsk Polskich w Gostyniu.

Pozdrawiam.
Kaniewska Małgorzata.